Kapucyni. Źródła dokumentalne

Kapucyni. Źródła dokumentalne i narracyjne pierwszego wieku (1525-1619). Wydanie drugie, pod redakcją Vincenzo Criscuolo, Roma 2020.

Za kilka lat Zakon Braci Mniejszych Kapucynów będzie przeżywał kilka ważnych wydarzeń historycznych. Jak wiadomo, nowa rodzina franciszkańska ujrzała światło dzienne w miesiącach styczeń-luty 1525 roku wraz z próbą przeprowadzenia reformy przez Mateusza z Bascio, którego dzieło zostało uprawomocnione przez dokument Penitencjarii Apostolskiej z 18 maja 1526 roku, a następnie oficjalnie zatwierdzone przez Stolicę Apostolską bullą papieską Religionis zelus, adresowaną do braci Ludwika i Rafała z Fossombrone i ogłoszoną przez Klemensa VII 3 lipca 1528 roku. W 2025 roku Zakon będzie miał więc okazję, aby uczcić pięćsetną rocznicę swoich narodzin, a trzy lata później, w 2028 roku, będzie mógł obchodzić pięćsetną rocznicę swojego papieskiego zatwierdzenia. Są to historycznie ważne wydarzenia, do których nie wypada podchodzić nieprzygotowanymi.

Książka ta, której pierwsze wydanie – opublikowane w 1994 roku i dawno już wyczerpane – zostało szczęśliwie określone przez emerytowanego ministra generalnego Flavio Roberto Carraro jako „małe narzędzie łaski”, może wnieść odpowiedni wkład w przygotowanie takich wydarzeń. W odpowiedzi na liczne prośby uznano za konieczne przygotowanie drugiego wydania, które w zasadzie opiera się na tej samej treści co pierwsze, oczywiście eliminując nieścisłości i błędy typograficzne oraz zachowując tę samą elegancką i poręczną szatę graficzną. Chodzi o to, aby w ten sposób przybliżyć wszystkim źródła dokumentalne i narracyjne historii Zakonu Kapucynów w pierwszym wieku jego istnienia, ukazując jego szczególną duchowość i charyzmat całkowitej wierności ideałowi franciszkańskiemu, który uosabia się na różnych drogach ewolucji historii Kościoła i świata oraz na różnych obszarach geograficznych.

Jeśli chodzi o treść, na początku przedstawiamy krótki przegląd historyczny pierwszego wieku historii Zakonu, a następnie źródła legislacyjne, takie jak dokumentacja papieska, Ordynacje z Albacina i Konstytucje z Rzymu-Świętej Eufemii, z pewnymi interwencjami obronnymi i pierwszymi listami okólnymi przełożonych generalnych. Po tym następuje zbiór tekstów zaczerpniętych z pierwszych kronik, a następnie dokumenty dotyczące posługi kaznodziejskiej kapucynów, pomocy charytatywnej dla ubogich i chorych oraz działalności misyjnej. Końcowa część poświęcona jest świętości kapucynów w XVI i XVII wieku oraz rozwojowi Zakonu w Europie, a ostatnia część poświęcona jest narodzinom i działalności kontemplacyjnej sióstr kapucynek.

Słowa, które br. Flavio Roberto Carraro skierował do swoich braci pod koniec prezentacji pierwszego wydania, są zawsze aktualne, również dla tego drugiego: „Teraz ta książka znajduje się w naszych rękach i od każdego z nas zależy, czy to małe narzędzie łaski przyniesie owoce. Formacja, w wymiarze początkowym i permanentnym stanowi dobrą okazję do tego, aby przełożeni i wychowawcy zachęcili braci do spotkania się z tymi tekstami, które tryskają czystą świeżością naszej duchowości, będącej bezpieczną drogą ku doskonałej miłości”.

Kapucyni. Źródła dokumentalne i narracyjne pierwszego wieku (1525-1619). Wydanie drugie, pod redakcją Vincenzo Criscuolo, Roma 2020. 1356 stron. Cena 35 Euro ISBN 978-88-99702-17-5 http://www.istcap.org/component/k2/i-Cappuccini.html